Παραγγείλτε το δικό σας αντίτυπο!
Βρείτε τη Β' αναθεωρημένη Έκδοση, καθώς και τη συλλεκτική Έκδοση σε κώδικα Braille.
σκέψεις σε παρένθεση
Τα μοβ σεντόνια έχουν ακόμη το σχήμα των χεριών σου. Έχω ξαπλώσει στην άκρη του κρεβατιού και παρατηρώ τη μεριά σου. Σε εμβρυακή στάση, πλήρως προστατευμένη από την ανάμνησή σου. Προσπαθώ να σχηματίσω το σώμα σου στο πλάι μου. Με το μυαλό μου φτιάχνω αργά τους ώμους σου, μετά την πλάτη σου, σιγά-σιγά νιώθω πως το βάρος σου αποτυπώνεται στο κρεβάτι.
Η μορφή σου είναι τόσο αχνή που με πληγώνει. Θυμάμαι πως λείπεις. Θυμάμαι πως μου λείπεις. Συνειδητοποιώ ότι δεν μπορώ να φέρω στο μυαλό μου τα μαλλιά σου… Το χρώμα τους, την υφή τους, τη μυρωδιά τους καθώς γυρνούσες ενώ κοιμόσουν κι έπεφτες στην αγκαλιά μου. Κλείνω τα μάτια μου. Τα ανοίγω και τα ξανακλείνω δυνατά. Η μορφή σου χάνεται και σκέφτομαι πως ούτε αυτήν τη φορά πρόλαβα να σου χαϊδέψω τα μαλλιά…
Γύρισα να κοιτώ το παράθυρο. Είναι τόσο μελαγχολικός ο ήλιος
σήμερα. Σχεδόν με κάνει να δακρύζω. Ίσως η άδεια σου μεριά, ίσως η απουσία σου, ίσως το μαξιλάρι σου που είναι ευθύ και ολόισιο πια, ίσως όμως και να είναι ο ήλιος ο φταίχτης. Ένα περιστέρι έρχεται και κάθεται στο περβάζι. Στον νου μου σηκώνομαι, του ανοίγω διάπλατα το παράθυρο και το ρωτώ για σένα.
γύρισα
10% Έκπτωση στο ebook
Ελίζα Σουφλή
Η Ελίζα Σουφλή γεννήθηκε το 1989 στον Πειραιά. Αποφοίτησε από το Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει κάνει επίσης σπουδές στη μουσική, την ιστορία της τέχνης και τη φιλολογία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 2008 ασχολείται με την πολιτιστική δημοσιογραφία και διατηρεί τον πολιτιστικό ιστότοπο ART.harbour.
Έζησε και εργάστηκε στην Πράγα στον μουσειακό κλάδο, ενώ πλέον βρίσκεται στην Αθήνα και εργάζεται στον χώρο των εκδόσεων και της υπολογιστικής γλωσσολογίας.
Η σκυλίτσα της η Σάββυ είναι η πιο πιστή της σύντροφος σε κάθε ταξίδι.
στιγμές
Χαθήκαμε.
Προσπαθήσαμε, αλήθεια, να συμπέσουμε οι δυο μας,
μα χαθήκαμε.
Δέχτηκες εσύ εμένα να ακολουθήσεις,
ν’ αλλάξεις την πορεία σου για χάρη μου.
Κι έδεσες τα μάτια σου για μένα,
κι έδεσα απ’ τη χαρά του παιχνιδιού
κι εγώ τα δικά μου.
Κι είπαμε,
«Τώρα θα προχωρήσουμε μαζί!».
Νόμιζα κι εγώ –τι αφελής!–
αν πάω με τα νερά σου
πως πιο σύντομα
κοντά σου θα βρεθώ.
Κι έτρεξα
για να σε συναντήσω,
μα πήγαινες εσύ –προσηλωμένος καθώς ήσουν
ν’ αλλάξεις την πορεία σου για χάρη μου– από την άλλη.
Τράβηξες αριστερά εσύ
δεξιά εγώ.
Και μια φορά κανείς μας
δε βάλθηκε να βγάλει το μαντήλι.
Μόνο φώναζε ο ένας στον άλλον
«Δεν έρχεσαι!»
«Δεν άλλαξες!»
«Δεν έρχεσαι!»
«Δεν άλλαξες…»
«Δεν έρχεσαι…»
Και τα κορμιά μας
όλο και ξεμάκραιναν.
Και χαθήκαμε,
κι ας αλλάξαμε πορεία ο ένας για
χάρη του αλλουνού.
Και οι φωνές μας ίσα που ακούγονταν,
σαν σκιές ηχητικών κυμάτων.
Και στο τέλος εξαφανίστηκαν κι αυτές
μαζί με μας.
Χαθήκαμε.
Γιατί κάναμε τα σωστά πράγματα χωριστά.
μαντήλι
10% Έκπτωση στο ebook
Με την υπογραφή της συγγραφέως
Αν θέλετε να λάβετε το δικό σας ενυπόγραφο αντίτυπο, αφού ολοκληρώσετε την αγορά σας, συμπληρώστε την ακόλουθη φόρμα ενδιαφέροντος σημειώνοντας το ονοματεπώνυμό σας και το όνομα του παραλήπτη του βιβλίου.
